การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล . ความสำคัญแต่โบราณ ยาง หรือยางนา คือต้นยางที่ให้น้ำมันยางแก่คนไทยในรุ่นโบราณอย่างเป็นล่ำเป็นสัน รวมทั้งยังเป็นต้นไม้ที่คนไทยรุ่นเก่า . ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ ยางนา ยางขาว ยาง. ต้นยางนา จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบหรือผลัดใบระยะสั้นขนาดใหญ่ มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน . ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ยางนา ยางขาว ยาง ยางแม่น้ำ.
ความสำคัญแต่โบราณ ยาง หรือยางนา คือต้นยางที่ให้น้ำมันยางแก่คนไทยในรุ่นโบราณอย่างเป็นล่ำเป็นสัน รวมทั้งยังเป็นต้นไม้ที่คนไทยรุ่นเก่า .
น้้าทะเลเฉลี่ยคือ 350 เมตร ในต่างประเทศพบที่ บังคลาเทศ พม่า ลาว กัมพูชา. ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ ยางนา ยางขาว ยาง. ระยะปลูกที่นิยมใช้ในการปลูก ไม้ยางนา คือ 4 x 4 เมตร ในตอนแรก แล้วตัดสางขยายระยะ. ต้นยางนา มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน. ยางขาว ยางแม่น้ำ ยางหยวก (เหนือ) ยางกุง (เลย) ยางควาย (หนองคาย). ต้นยางนา จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบหรือผลัดใบระยะสั้นขนาดใหญ่ มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน . การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล . ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ยางนา ยางขาว ยาง ยางแม่น้ำ. ความสำคัญแต่โบราณ ยาง หรือยางนา คือต้นยางที่ให้น้ำมันยางแก่คนไทยในรุ่นโบราณอย่างเป็นล่ำเป็นสัน รวมทั้งยังเป็นต้นไม้ที่คนไทยรุ่นเก่า .
ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ยางนา ยางขาว ยาง ยางแม่น้ำ. ความสำคัญแต่โบราณ ยาง หรือยางนา คือต้นยางที่ให้น้ำมันยางแก่คนไทยในรุ่นโบราณอย่างเป็นล่ำเป็นสัน รวมทั้งยังเป็นต้นไม้ที่คนไทยรุ่นเก่า . น้้าทะเลเฉลี่ยคือ 350 เมตร ในต่างประเทศพบที่ บังคลาเทศ พม่า ลาว กัมพูชา. ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ ยางนา ยางขาว ยาง. ต้นยางนา มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน.
ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ ยางนา ยางขาว ยาง.
ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ ยางนา ยางขาว ยาง. น้้าทะเลเฉลี่ยคือ 350 เมตร ในต่างประเทศพบที่ บังคลาเทศ พม่า ลาว กัมพูชา. ความสำคัญแต่โบราณ ยาง หรือยางนา คือต้นยางที่ให้น้ำมันยางแก่คนไทยในรุ่นโบราณอย่างเป็นล่ำเป็นสัน รวมทั้งยังเป็นต้นไม้ที่คนไทยรุ่นเก่า . ยางขาว ยางแม่น้ำ ยางหยวก (เหนือ) ยางกุง (เลย) ยางควาย (หนองคาย). ต้นยางนา จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบหรือผลัดใบระยะสั้นขนาดใหญ่ มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน . ต้นยางนา มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน. ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ยางนา ยางขาว ยาง ยางแม่น้ำ. ระยะปลูกที่นิยมใช้ในการปลูก ไม้ยางนา คือ 4 x 4 เมตร ในตอนแรก แล้วตัดสางขยายระยะ. การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล .
ต้นยางนา มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน. ระยะปลูกที่นิยมใช้ในการปลูก ไม้ยางนา คือ 4 x 4 เมตร ในตอนแรก แล้วตัดสางขยายระยะ. น้้าทะเลเฉลี่ยคือ 350 เมตร ในต่างประเทศพบที่ บังคลาเทศ พม่า ลาว กัมพูชา. การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล . ยางขาว ยางแม่น้ำ ยางหยวก (เหนือ) ยางกุง (เลย) ยางควาย (หนองคาย).
น้้าทะเลเฉลี่ยคือ 350 เมตร ในต่างประเทศพบที่ บังคลาเทศ พม่า ลาว กัมพูชา.
ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ ยางนา ยางขาว ยาง. ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ยางนา ยางขาว ยาง ยางแม่น้ำ. ความสำคัญแต่โบราณ ยาง หรือยางนา คือต้นยางที่ให้น้ำมันยางแก่คนไทยในรุ่นโบราณอย่างเป็นล่ำเป็นสัน รวมทั้งยังเป็นต้นไม้ที่คนไทยรุ่นเก่า . ต้นยางนา จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบหรือผลัดใบระยะสั้นขนาดใหญ่ มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน . ยางขาว ยางแม่น้ำ ยางหยวก (เหนือ) ยางกุง (เลย) ยางควาย (หนองคาย). การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล . ระยะปลูกที่นิยมใช้ในการปลูก ไม้ยางนา คือ 4 x 4 เมตร ในตอนแรก แล้วตัดสางขยายระยะ. ต้นยางนา มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน. น้้าทะเลเฉลี่ยคือ 350 เมตร ในต่างประเทศพบที่ บังคลาเทศ พม่า ลาว กัมพูชา.
ต้นยางนามีกี่ชนิด : ไม่ทราบว่านี่ใช่ต้นยางนาไหมครับ - Pantip - ระยะปลูกที่นิยมใช้ในการปลูก ไม้ยางนา คือ 4 x 4 เมตร ในตอนแรก แล้วตัดสางขยายระยะ.. ต้นยางนา มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน. ต้นยางนา จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นไม่ผลัดใบหรือผลัดใบระยะสั้นขนาดใหญ่ มีความสูงของต้นได้ถึง 50 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ โคนต้นมักเป็นพูพอน . การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล . ไม้ชนิดนี้มีชื่อพื้นเมืองแตกต่างกันไปในแต่ละท้องถิ่น ได้แก่ยางนา ยางขาว ยาง ยางแม่น้ำ. ยางขาว ยางแม่น้ำ ยางหยวก (เหนือ) ยางกุง (เลย) ยางควาย (หนองคาย).
ระยะปลูกที่นิยมใช้ในการปลูก ไม้ยางนา คือ 4 x 4 เมตร ในตอนแรก แล้วตัดสางขยายระยะ ต้นยางนา. การใช้ทางยา พบว่าส่วนที่มีค่ามากที่สุดคือน้ำมันจากยางนา ในตำรายาไทย (3) กล่าวว่า น้ำมันยาง ได้จากต้นยาง มีรสร้อนฝาด กล่อมเสมหะ ห้ามหนอง สมานแผล .
